Inmiddels weer wat verder in de tijd. De scheidingswand heb ik uit het aquarium gehaald en vader en moeder maanvis zwemmen nu met kroost door de hele bak. Alle andere vissen worden, evt. met geweld, op flinke afstand gehouden. De jonge maanvisjes krijgen dagelijks "Pekelkreeftjes" gevoerd, zoals je kunt zien aan hun dikke oranje-gele buikjes. Inmiddels is het aantal jongen gedaald tot zo'n 35 stuks, denk ik. Alles wat iets kleiner bleef of niet goed eet, sterft vanzelf en hierdoor blijven alleen de sterkste over. De natuur is zo gek nog niet.
1 opmerking:
Ik dacht het onlangs nog..die aquarium is toch te klein voor zoveel nieuwe visje?? Maar het regelt zichzelf blijkbaar.
Leuk vervolgverhaal!
Een reactie posten