Ouwe Sunderklaas, een feest op 12 december. Het wordt bijna alleen op Texel gehouden, en is een soort carnaval. Op deze avond worden de plaatselijke gebeurtenissen uitgebeeld, en vooral met een zeer kritische noot voorgedragen. Iedereen kan hierbij zijn vrede of onvrede o.i d uitdragen door een gebeurtenis, roddel of b.v. een politieke miskleun (één van de vele") te "speulen". Verkleed, alleen met een bord op je rug, of in groepen, evt. op een wagen rijdt men door de dorpen, langs de jury. Helaas raakt het "speulen" wat op de achtergrond, want de jeugd heeft hier niets mee,en gaat alleen verkleed, om de hele nacht stevig door te feesten. Ook veel "overkanters" komen dan hier naar toe, hetgeen de ouderwetse gezellige Ouwe Sunderklaas minder gezellig doet zijn. Als het op een doordeweekse dag is, zijn er minder "overkanters", en komen er ook meer Texelaars op de been, want menigeen blijft door de drukte in het weekend al thuis. In de buitendorpen wordt Ouwe Sunderklaas nog wel ouderwets gespeuld, ook bij de bewoners in huis. 
Dinsdag passen wij op ons kleinkind. Heel gezellig altijd. Lekker met Opa buiten zitten, en soms springt er ook een kip op schoot, omdat hij ook wel een stukje van de rijstewafel wil.
Ik werd er door mijn broer Dick op attent gemaakt dat ik onderaan de lijst stond, van degenen die iets op hun blog geplaatst hadden. Daar had hij ook gelijk in, want dat is al weer drie weken geleden. Hierbij dus mijn bijdrage.
Gismo, Het zusje van Azräel. Een lief , mooi poesje, alleen ´spoort" ze niet helemaal. Erg bang, van iedereen, en van alles wat even anders is. Na bijna vier jaar komt ze sinds kort , als het heel stil en rustig in huis is, soms 's avonds bij me op schoot zitten. Dit vreemde gedrag schijnt heel vaak bij "Lapjeskatten" voor te komen. Maar verder is ze heel erg lief.
Een oud schuurtje, midden op een graanland. 
Een typisch Texels tafereel. Een tuinwal op de voorgrond, een echte Texelse schapenboet, daarachter bollenvelden, en op de achtergrond "de Dennen". Dit dennenbos is in het begin van de vorige eeuw, in het kader van de werkeloosheids bestrijding aangeplant. Dennenbomen, omdat alleen deze op de duingrond wilde groeien. Inmiddels is de grond veel vruchtbaarder geworden en begint het bos langzamerhand te veranderen in een loofbos. Mede door toedoen van de boswachterij. Ik hoop echter dat er wel een deel dennenbos blijft bestaan.
De achterzijde van enkele van onze vele fotoboeken. Zo'n 35 jaar aan foto's zit vast in spiralen.
Het verlangen naar de lente wordt met de dag groter. 
Nog twee vervallen panden in de polder Eierland. De boerenstolp zal er niet lang meer zijn. Twee jaar geleden is hij nog enigszins gestut, maar de tand des tijds heeft toch sneller toegeslagen. Vaak is dit ook de opzet, omdat een dergelijk pand niet rendabel meer is, en een sloopvergunning wordt niet afgegeven, omdat het een monument is. De enige oplossing is dan, voor veel geld restaureren of gewoon laten instorten.
Eén van de vele vervallen panden in de polder"Eierland". Als je een rondje door de polder rijdt, zie je vele grote moderne , vaak lelijke, mega-schuren staan. Voor de oplettende kijker zijn er echter ook vele, vaak tussen de bomen verscholen. oude huizen en schuren te vinden. Vele malen opgelapt, maar uiteindelijk wint de tijd het toch van het materiaal.
De vorige foto ging over de lente, maar dat moet ik toch terug draaien. Zojuist ging ik tijdens een sneeuwbui naar het kippenhok, om eieren uit te halen. Tot mijn verbazing zat er een mini-kippetje in het legnest. Deze mus bleef gewoon zitten, dus mijn camera gehaald en dit is het resultaat. Waarschijnlijk zat zij te schuilen voor de kou, of is van plan om daar een nestje in te bouwen. Ik hou jullie op de hoogte.
Vorige week maakte ik nog een foto, genaamd Frozen Grass, maar nu zijn de temperaturen flink gestegen, en is het naast ons huis in het plantsoen een zee van sneeuwklokjes. Erg mooi om te zien.
Dit is de oplossing van mijn vraag Colors for Women. Gewoon een kaartje met elastiekjes voor "meiden"haren.
Zondagochtend een rondje fietsen. Mooi weer,het lijkt wel lente. Maar als je dan in de sloot kijkt, kun je zien dat de winter toch nog niet voorbij is.
Deze Choco-kusen, (Aldi) zien er heel mooi en lekker uit. Dat zijn ze ook. Maar, ik vond ze toch lekkerder toen ze nog gewoon,"NEGERZOENEN" heette.
Vorige week donderdag met mijn zoon naar de Motorbeurs in Utrecht geweest. Hoewel het met het weer nooit meer goed lijkt te komen, is toch het motorseizoen weer geopend. Altijd erg leuk om heen te gaan, alleen jammer dat ik, op motorgebied, al in alles voorzien ben. Je kunt er altijd veel leuke, en vaak goedkopere dingen kopen. Bijgaande foto, geeft een beeld van hoe sommige stands er uit zien, Niet bepaald mijn type motor, maar er is vast genoeg vraag naar. Zelf vind ik de "nieuwe" klassieker van het merk Triumph mooier.Een replica van de beroemde "Bonneville" en heb er daarom even op gezeten. Het voelde goed aan, maar dat zal ook wel met de leeftijd te maken hebben, want ik rij zelf op een BMW R90s Daytona uit 1976, en was al 18 jaar toen die inmiddels legendarische motor op de markt kwam.
Ter gelegenheid van haar 70ste verjaardag, een jeugdfoto van onze huidge Koningin Beatrix. Dit is een privé-foto uit onze familie. Onze Oom John speelde in een Surinaamse band op een tuinfeestje bij Paleis Soestdijk. 
Zondagmiddag. Harde wind, maar toch maar even fietsen. Al gauw zagen we de eerste lentebode. Een prachtig bosje crocussen in een slootkant, wat lekker in het schrale zonnetje stond. Na een kilometer of tien werden we aangenaam verrast, en zagen we bij boerderij "Rozenhout", de eerste lammetjes al weer lopen. Bijzonder vroeg in het jaar. Vroeger was eind maart normaal, maar waarschijnlijk om economische redenen, lammen de schapen tegenwoordig veel eerder.
Laat in de middag nog een rondje fietsen. De zon schijnt nog, maar ik moest nog snel fietsen om voor donker thuis te zijn.
Omdat het al dagen geen weer is om te fotograferen, maar eens een oudje. Hier doe ik mee met een demonstratie handboogschieten, tijdens een sportuitwisseling Texel-Winterwijk. Dit was half jaren '70, ook wel zichtbaar aan de lange haarbos. Ik schiet nu al jaren niet meer, mede als gevolg van schouderletsel. Wel jammer, want het is een leuke sport, die je door het hele land voert.
De zomer laat nog op zich wachten. De winter trouwens ook. Met deze stormachtige omstandigheden, is het gewoon herfst. Wel mooi maar het strand is nu geen aangename plek om te vertoeven.
Fietsend op zondagmiddag, gekleed in dikke jas, muts en hanschoenen, kwamen we langs de pakeerplaats van strandslag,"Westerslag". Even wegdromen van warm zeewater, kokend heet zand en bikini's. Het was maar kort, de koude riep mij terug tot de werkelijkheid. Het duurt nog maanden eer deze pavijoens weer op het strand staan.
Deze foto is afgelopen zomer gemaakt, toen ik een paar dagen aan het kamperen was met mijn dochter in Friesland. Een uur later barstte een vreselijk noodweer los. De volgende dag moesten wij wegens wateroverlast vervroegd naar huis terug keren.
