

x/Een fietstochtje , laat in de middag tijdens de Kerstdagen. Prachtige luchten, sieren de geboorte van het kindje Jezus.(en onze kleinzoon)
Happy Birthday Dick.
Algemene fotografie.


x/
Vanaf Texel wens ik iedereen een heel prettige Kerst en vooral een gelukkig en gezond 2008.
In opdracht van het Hoogheemraadschap Noord-Holland Noord, wordt hier stevig gespit om een waterbekken aan te leggen. Hoewel de meeste mensen anders zullen verwachten, heeft Texel in zomerse tijden, vaak last van grote droogte. Dit omdat we alleen in natte tijden water kunnen wegpompen, maar niet zoals in de rest van Nederland, zomers water uit de rivieren kunnen gebruiken. Deze buffer kan bij extreme regenval ook dienen als tijdelijke wateropvang, en daarna via de vijf gemalen in de Waddenzee gepompt worden.
Vandaag ben ik Opa geworden.
Gewoon, één van de ongeveer 16000 schapen die op Texel leven. De beroemde "Texelaar", bekend om zijn heerlijke (lams) vlees, en zijn sterk gekrulde wol, waarvan de fantastische 4-seizoenen Texeler dekbedden gemaakt worden.
Vandaag was het beter weer. Mijn "Vriend" Azraël ligt lekker op zijn kleedje in een stoel achter het glas van de zon te genieten.
Na de zonnige foto op mijn vorige post, nu eentje met regen. Want is het ook niet zo, "Na zonneschijn komt regen"? Een uitstekend moment om mijn nieuwe Canon Powershot A 650 te proberen. Het is nog even wennen, maar de eerste indruk is dat de beeldkwaliteit zeer goed is.
Een heel mooie dagsluiting. Ook wel een beetje geholpen door de computer, maar het was de moeite waard om te fotograferen.

Deze foto's zijn gemaakt om negen uur, een uur na de hoogste waterstand. Normaal steken de witte meerpalen een stuk boven de schepen uit. Mijn dochter werkt in een restaurant op de haven en moest tot half twaalf wachten eer zij met lange laarzen aan , naar binnen kon. Het was dweilen geblazen, omdat de schotten voor de deuren niet hoog genoeg waren om het water tegen te houden. Gelukkig komt dit niet vaak voor.

Met dit stoere voertuig wordt je vervoerd van de steiger naar het Posthuis.Als je bij hoog water aankomt, moet de truck eerst honderden meters door het zeewater rijden om bij de steiger te komen, hetgeen een sprookjesachtig beeld geeft.
Bij dit kleurrijke kaartenverkoophuisje start het avontuur.
Hier zet je je laatste stappen op Texel als je met de boot "de Vriendschap" van Sil Boon naar Vlieland wil varen. Deze grotendeels uit juthout opgebouwde steiger is het begin van een avontuurlijke tocht over zee, nog een gammele steiger, en een spannende rit in een grote omgebouwde truck over de enorme Vliehors,(waar ook tussendoor met F16's geschoten wordt). Dan verder klautert de truck door de duinen, naar het Posthuis op Vlieland.Vandaar kun je per fiets het eiland verkennen. s'Avonds vaart hij weer terug.Geen trip voor "WATJES". Vaart alleen in de zomer.
Al meer dan 25 jaar hebben wij een Familiekrant, genaamd "de Barometer". Zoals je kunt zien is dit nummer 100. (Deze voorpagina is een ingekleurde versie van de allereerste uitgave).Ieder kwartaal komt er een editie uit, met berichten, nieuwtjes over huwelijken, geboorten en (helaas) soms ook sterfgevallen uit. Ook veel reisverslagen, verhuizingen en allerlei dingen die in een familie gebeuren. Dit alles op papier gezet door mijn broers en zusters, en soms door één van de kinderen, of tante, neef of nicht. Als er weer een editie uitkomt is het altijd leuk, maar het grote nieuws is toch altijd bekend. Echter voor degenen die alle 100 exemplaren bewaard hebben is het een fantastisch naslagwerk geworden, en hopenlijk wordt dat het ook voor onze kinderen en kleinkinderen.
Een klein advertentie'tje van 2 regels, in de Texelse Courant is genoeg om een dertigtal motorrijders bij elkaar te krijgen op de parkeerplaats aan de Emmalaan. Vandaar wordt meestal één keer per jaar ,zo aan het eind van het seizoen, een leuke rit over Texel gemaakt. Als afsluiting lekker even een bakkie en napraten in het Havenrestaurant in Oudeschild.
Deze bij (of wesp) zat vanmiddag nog lekker even wat kracht op te doen vóór de aankomende periode zonder bloemen.
Eén van de vele kikkers in onze vijver. Deze foto is 's nachts, toen wij lekker bij de vuurkorf zaten, gemaakt. Wat richten in het donker, op korte afstand. Ze zitten 's nachts gewoon op de bladeren, en als je in de buurt komt, blijven ze gewoon zitten, zelfs als je vanaf 20cm veel keer flitst. De vraag rijst, "Zijn ze stekeblind, of zijn ze niet bang"?


